[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
Πρώτη Δημοσίευση: Περιοδικό HighFidelity | Συντάκτης: Θ. Μωραΐτης
Εντυπώσεις ακροάσεων
Το πικάπ συνοδευόταν από το στάδιο προενίσχυσης της ASR Mini Basis που και τιμολογιακά ταιριάζει στο πικάπ και μεγάλες δυνατότητες ρύθμισης προσφέρει στο χρήστη ώστε να ταιριάξει με το κατάλληλο φορτίο όσο το δυνατόν καλύτερα την κεφαλή που χρησιμοποιεί (30dB κέρδος και 200Ω φορτίο στην περίπτωσή μας). Το ρόλο του προενισχυτή είχε η άκρως μινιμαλιστική σχεδίαση του Nelson Pass B1 DC (με συμμετρική τροφοδοσία, ένα FET και δύο αντιστάσεις σε σειρά με το σήμα ανά κανάλι), ως τελικός χρησιμοποιήθηκε η εδώ και χρόνια αναφορά μου (Tripath TA2022, υλοποίηση της 41Hz με πηνία αέρος και πυκνωτή Mundorf στην είσοδό του) και τέλος ως ηχεία χρησιμοποίησα τα SX-81ats (δική μου σχεδίαση που χρησιμοποιώ εδώ και 2 περίπου χρόνια) και τα Yamaha NS-1000M. Τα καλώδια ήταν όλα της Moving Air (σειρά Abbey Road Reference και Monitor) ενώ το ρεύμα που τροφοδοτούσε το σύστημα ήταν πολλαπλά φιλτραρισμένο και σταθερό ως προς την τιμή της τάσης. Μετά από ένα γρήγορο έλεγχο στις ρυθμίσεις του βραχίονα (που αν δεν ρυθμιστεί σωστά για την κεφαλή απέχει σημαντικά από αυτό που μπορείτε να πάρετε αν όλα είναι όπως πρέπει) και την τοποθέτηση όλων των εξαρτημάτων του πικάπ στη θέση τους (η δουλειά γίνεται από ένα άτομο αλλά καλό είναι να το κάνετε με βοήθεια καθώς ειδικά τα μαγνητικά πόδια θέλουν την προσοχή τους) το πικάπ ήταν ετοιμοπόλεμο. Η βάση που χρησιμοποίησα αποτελούνταν από συνδυασμό MDF, φυσικού ξύλου (που φέρει επίσης εσωτερική κυψέλη με μεταλλική άμμο) και αλουμινίου 5 χιλ., συνδυασμός που έχω βρει δίνει σχεδόν πάντα εξαιρετικά αποτελέσματα. Η, δε, μαγνητική ανάρτηση του πικάπ σε συνδυασμό με τη μεγάλη μάζα του σασί του αποδείχθηκαν πολύ αποτελεσματικά στην καταπολέμηση των εξωγενών κραδασμών αφού ο ήχος του διατήρησε όλο του το στυλ, την ηρεμία όπου υπήρχε και τον έλεγχό του ακόμη κι όταν οι εντάσεις ξεπέρασαν τα 105dB (στη θέση του πικάπ). Εντυπωσιακό!
Με την Cadenza Blue, λοιπόν, και το clamp της Pro-Ject στη θέση του ο ήχος του πικάπ απέδιδε με άκρως εθιστικό τρόπο τα δυναμικά (κυρίως τα μάκρο), το χαμηλό αποδιδόταν φανταστικά (ως προς την έκταση, τον έλεγχο, την περιγραφή των μετώπων) αλλά με μικρούς συμβιβασμούς στην ρυθμική απόδοση (που κυρίως είχαν να κάνουν με μια κάπως πιο συγκρατημένη αίσθηση). Κατά τα άλλα είχε πολύ ομαλή και εντυπωσιακά ζεστή χροιά στις μεσαίες συχνότητες αν και κάπως προβολική διάθεση (που δεν με «χαλάει» προσωπικά), καταπληκτικό σώμα και πολύ ομαλές αλλά όχι και τόσο αέρινες και περιγραφικές υψηλές. Μάλιστα αυτή η διάθεση των μεσαίων με έκανε να σκεφτώ πόσο κατάλληλος είναι αυτός ο συνδυασμός για να αποδείξει κανείς την «ανθρωπιά» του αναλογικού ήχου στους οπαδούς του ψηφιακού στρατοπέδου, κάτι στο οποίο συνέβαλε τα μέγιστα και ο συνδυασμός του απόλυτα μαύρου φόντου (μηδενικός μηχανικός θόρυβος) και των άκρως τρισδιάτατων παρουσιών που διακρίνονταν για τον εντυπωσιακό τρόπο με τον οποίον στήνονταν εμπρός από τον ακροατή.
Η απόδοση της λεπτομέρειας κυμάνθηκε σε πολύ καλά επίπεδα αν και μου έλειψε λιγάκι η φινέτσα και η απόλυτη διαφάνεια που χαρακτηρίζει τα κορυφαία πλατό (που είναι και πολύ πιο ακριβά…). Κατά τα άλλα η στερεοφωνική εικόνα που δημιουργούσε το σύστημα χαρακτηριζόταν από πολύ καλό πλάτος (με σαφή περιγραφή και περιεχόμενο ακόμη και έξω από τα ηχεία), κανονικό βάθος και μέτριο ύψος που αν θέλετε να γίνω πιο συγκεκριμένος (στο δικό μου σύστημα και χώρο) στερούνταν του αέρα και της λάμψης που, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, μου προσφέρει το πολλαπλάσιας (x3 τουλάχιστον) δικό μου αναλογικό σύστημα. Όλα αυτά όπως είπα με το clamp.
Με την αφαίρεση του clamp (απλά δηλαδή με το δίσκο επάνω στο πλατό και τίποτε άλλο), κάτι που δεν κοστίζει τίποτα να δοκιμάσετε και τονίζω ξανά στο δικό μου σύστημα με τη δική μου στήριξη, το πικάπ έκανε ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός, και από ένα πολύ καλό αλλά όχι και τόσο για τα γούστα μου μηχάνημα, έγινε κάτι που θα αγόραζα χωρίς πολλά λόγια. Όλες μου οι αντιρρήσεις έγιναν πρακτικά θέμα του παρελθόντος αφού και η λάμψη και ο «αέρας» έκαναν σαφέστατη την παρουσία τους στα πρίμα, και η εικόνα απέκτησε το ύψος που ξέρω ότι μπορεί να «πιάσει» με το συγκεκριμένο set-up, και η συγκρατημένη αίσθηση που χαρακτηρίζει (κατά τη γνώμη μου πάντα) κάμποσα «βαριά» πλατό πρακτικά εξαφανίστηκε και το μπάσο (που διατήρησε όλα τα καλά στοιχεία που προανέφερα) απέκτησε «γοργά πόδια» και ακόμη πιο χαρακτηριστική άνεση στην περιγραφή όλων των χαρακτηριστικών του. Η πιο σημαντική όμως, για μένα πάντα, αλλαγή συντελέστηκε στον τομέα των μικροδυναμικών καθώς πλέον όλα εκείνα που ήταν πριν κρυμμένα στο «μαύρο» βελούδο του φόντου (από τα πιο …μαύρα που έχω συναντήσει σε πλατό) βγήκαν στην επιφάνεια και αναδείχθηκαν με φυσικότητα και χωρίς την παραμικρή προσπάθεια από μέρους του ακροατή (το «μαύρο φόντο» δεν άλλαξε αν αναρωτιέστε). Τώρα μάλιστα! Τώρα μπορώ να πω ότι το Extension 10 Evolution με την Ortofon Cadenza Blue (πιστεύω ότι μπορεί να συνοδεύσει και πολύ πιο απαιτητικές κεφαλές με ποιος ξέρει ακόμη πόσο καλύτερο αποτέλεσμα) αποτέλεσε ένα πλατό πολύ υψηλών επιδόσεων, μια εντυπωσιακή υλοποίηση που έχει τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με εντυπωσιακή ευθύτητα και συναισθηματισμό με τον ακροατή και ως τέτοιο απαιτεί την προσοχή μας, και γιατί όχι και την παρουσία του στο ρακ μας.
Συμπέρασμα
Η εξαιρετικά ελκυστική (για τον γράφοντα) κλασική εξωτερική εμφάνισή του, η εντυπωσιακά υψηλή ποιότητα κατασκευής του (για το κόστος του), η άκρως αποτελεσματική χρήση της τελευταίας λέξης της τεχνολογίας στην απομόνωση των κραδασμών με την εκτεταμένη χρήση μαγνητών και ο καθαρά εθιστικός αναλογικός ήχος του (συνδυασμός της «αθωότητας» του παρελθόντος με την «αγωνιστική» και γεμάτη ενέργεια «διάθεση» του παρόντος) έκαναν την ακρόαση του Extension 10 Evolution μια από τις πιο ευχάριστες εμπειρίες των τελευταίων ετών. Κι αυτό δεν είναι κάτι που περίμενα…
Υπέρ: …η μαγνητική στήριξη στα πόδια και το πλατό, ο ζωντανός, δυναμικός, περιγραφικός, συναισθηματικός αλλά ταυτόχρονα και «παλαιομοδίτικος» χαρακτήρας του ήχου του, η ευκολία χρήσης του.
Κατά: …που είναι λίγο απότομο για τα γούστα μου, να ακούσετε το πικάπ χωρίς το clamp.